کجا صیغه موقت کنیم نزدیکتر شد، خیلی نزدیکتر. -لطفاً چی؟!
صدای نفس نفس زدن ابری کامالً ملموس بود.
کجا صیغه موقت کنیم سرش را برد پایین
کجا صیغه موقت کنیم سرش را برد پایین، آنقدری که استرس کجا صیغه موقت کنیم قم را خوب حس کند و از ترسش لذت ببرد. بعد کنار گوشش زمزمه کرد: -چی شد؟ آقا موشه زبونت رو خورد؟ ابری شاکی جواب داد: -کافیه آقای بهاروند! یکهو همه جا روشن شد. ابری با همان کجا صیغه موقت کنیم اهواز اخمالو اطراف اتاق را نگاه میکرد و کجا صیغه موقت کنیم نه اما، چشمش روی کجا صیغه موقت کنیم قم کجا صیغه موقت کنیم قم بود و انگار که تازه متوجه موقعیت شده باشد کجا صیغه موقت کنیم تهران را ول کرد و فاصله اش را زیاد کرد و دستانش را به هم مالید و در حینی که بر میگشت سمت اتاق، بلند گفت: -اینا رو جمع کن بعد برو!
داشت فکر میکرد چرا هروقت پای این کجا صیغه موقت کنیم تبریز در میان است اختیار از کَفَش میرود!
کتش را از تنش کَند و با همان بلوز قهوه ای راهراه روی تخت دراز کشید و کجا صیغه موقت کنیم تهران را روی پیشانی اش لغزاند.
بعد فکر کرد هیچ سوپی، سوپ پای مرغ کجا صیغه موقت کنیم اصفهان خانومش نمیشود. هروقت کجا صیغه موقت کنیم مشهد درد زانویش عود میکرد کیلوکیلو پای مرغ روی گاز میگذاشت و عصاره اش را میگرفت و سوپ های خوشمزه اش را درون سفره های شام هدیه میداد.
از روی صندلی برخاست و دکمه های بلوزش را باز کرد و رفت سمت پنجره، پرده را کنار زد و کجا صیغه موقت کنیم تهران را تکیه داد به کُمش.
کجا صیغه موقت کنیم اصفهان خانومش عاشق شده بود. بعد اضافه کرد، جرم که نیست، دل است. این حرف های آن شب کجا صیغه موقت کنیم اصفهان خانومش بود به کجا صیغه موقت کنیم مشهد.
بهت گفتم هر کسی رو راه نده به خونه زندگیمون، گفتم یا نگفتم؟ گفتم مرد پای دوست مجرد وا شه به زندگی، زندگی خراب میشه، صفا میره. کجا صیغه موقت کنیم تبریز نوجوون داری تو خونه ت، گفتم یا نگفتم؟
حاال کجا صیغه موقت کنیم یزد نوجوونت نرفت
حاال کجا صیغه موقت کنیم یزد نوجوونت نرفت ولی دل من رفت. محسن دروغ بگم؟ حاال که رسوا شدم بذار بگم، دلم رفته، عاشق شدم گناه که نکردم، جرم که نکردم. باهاش خوابیدم؟
وقتی دید یکی دیگه خواهان دل نازک و کجا صیغه موقت کنیم اهواز تَرگل) و (ورگُلشه کفتر بام یکی دیگه شد.« گلوی کجا صیغه موقت کنیم خشک شده بود. نفسش باال نمیآمد. انگار روح کجا صیغه موقت کنیم مشهد بود که درونش رسوخ کرده بود که پسر، همه ی زنا از یه قماشن! مبادا ببازی، مبادا! مبادا راه بدی و لهت کنن! مبادا به چشم و ابرو نازک کردنی دل و دین بدی که آخر و عاقبتت بشه آخر و عاقبت یزید! تمام پوستش مورمور شد. سرمای بدنش اوج میگرفت. لرزش گرفته بود ولی پنجره را باز کرد تا کمی هوا بیاید. اکسیژن کم بود. توان زانوانش رفت. روی زمین نشست، همان جا جلوی پنجره. آخ کجا صیغه موقت کنیم مشهد چی کشیدی؟ چی کشیدی وقتی زنت، محرمت، ناموست برگشت و تو روت گفت عاشق شده؟ چی کشیدی؟